درس هفدهم : همدلی و همراهی
1. آدم بی دوست فقیر ترین آدم هاست .
2. انسان عاجز کسی است که نتواند با کسی دوست شود و عاجز تر از او کسی است که دوستانی راهم که دارد از دست بدهد .
3. دوست آئینه انسان است .
4. دوست خوب بی جهت از انسان تعریف و تمجید نمی کند . از گفتن نقص ها دریغ ندارد اما هرگز دوستش را تحقیر نمی کند هرف او از دوستی منافع شخصی نیست .
5. محبوب ترین دوست ها کسانی هستند که عیب آدمی را به او هدیه کنند .
6. دوستی شدید انسان را شبیه دوشت خود می سازد .
7. انسان خوشبخت کسی است که با انسانهای کریم هم صحبت باشد .
8. انسان زیبایی ها و خوبی ها را دوست دارد و وقتی که فکر کند آن زیبایی و خوبی در کسی وجود دارد به اوعلاقه مند می شود .
9. دوستان واقعی یاد خدا را در دل زنده می کنند . آنان به زیبایی خرد آراسته اند . خیانت کار و سخن چین و ستمگر نیستند .
10.عامل تنهایی و نداشتن دوست در انسان :یکی از عوامل مهم خودخواهی انسان است و عامل دیگر خود کم بینی او .
11. دوست خوب را به آئینه تشبیه می کنند زیرا مانند آئینه از انسان تعریف نابجا نمی کند . از نشان دادن نقص ها همچون آئینه دریغ ندارد .
امام صادق (ع) : « محبوب ترین برادران پیش من کسی است که عیب های مرا به من هدیه دهد . »
امام علی (ع) : « خوشبخت ترین انسانها کسانی هستند که با کریمان ، ندیم و هم صحبت اند » .
دوست قابل اعتماد :
1. اهل گناه نیست بلکه از گناه دیگران نیز ناراحت می شود .
2 . اهل شرارت نیست .
3. اهل دروغ نیست .