درس هفتم : در حمد و تسبیح محبوب 1. هیچ وصف نیکویی را نمی توان سراغ گرفت که خداوند به آن متصف نباشد . 2. خداوند وجود کامل است و هر وجود کامل همه ی صفات نیکو را داراست . پس خداوند همه ی صفات نیکو را داراست .
3. خداوند صفات کمالی موجودات را دراست نه صفاتی که از نقص سرچشمه می گیرد . 4. صفاتی که حکایت از نقص می کند چیزی نیستند که تا خداوند به آن ها متصف باشد مثلا جهل فقدان علم و عجز فقدان قدرت است . 5. ما صفاتی را که جنبه یکمال دارند به خدا نسبت می دهیم ( صفات ثبوتی ) و صفاتی را که جنبه ی نقص دارند از او سلب می کنیم ( صفات سلبی ) هشت جمله به صورت مناجات که در آن خداوند حمد و تسبیح شده است: 1. حمد : خدایا تو مهربانی ، رحمتت همه را فرا گرفته است . 2. حمد : خدایا تو بر پنهان و آشکار علم داری . 3 . حمد : خدایا تو با قدرت بی انتهایت آسمانها را برافراشتی . 4. حمد : خدایا تو با لطف گسترده ات همه موجودات را به کمال شایسته خود می رسانی . 1. تسبیح : پروردگار من اگر همه موجودات از خود استقلالی ندارند تو قائم بخود و برپادارنده دیگرانی . 2. تسبیح : پروردگار من اگر همه عاجز و ناتوانند تو قدرتمند و توانا هستی . 3. تسبیح : پروردگار من اگر همه زوال پذیر و فانی اند تو باقی و ابدی هستی . 4. تسبیح : پروردگار من اگر همه موجودات روزی خور خوان نعمت تو هستند تو روزی بخش دیگران هستی . . صفات ثبوتی و سلبی شعر: صفات ثبوتی : پاک ، توحید ، حکیم ، عظیم ، کریم ، رحیم ، مستحق ثنا ، نامحدودی ، عز ، جلال ، علم ، یقین ، نور ، جود ، ستار ، حمد . صفات سلبی : رنج ، درد ، نیاز ، بیم ، عیب ، خطا ، جنبش ، کمیت ، مثل داشتن ، ضد داشتن . |